In de loop van de zondag voel ik me steeds ongeduriger. Onrustig. Niet mijn gewone zelf. Beweeglijke handen en voeten, snelle hartslag, hoge ademhaling en mijn buik… wat is er nou toch met mijn buik? Wat is dat buikgevoel?
Dat rare buikgevoel: gewoon zenuwen?
Mijn hoofd weet het wel: dit zijn ‘gewoon’ zenuwen voor vanavond. Vanavond ben ik namelijk uitgenodigd om een workshop Stembevrijding te geven van anderhalf uur, in een kleine spirituele vrouwenkring. Superleuke uitnodiging, heel veel zin in. Maar dus ook zenuwachtig. En gek genoeg wordt het niet minder met deze kennis van mijn hoofd.
Ik vraag mijn partner een lekkere lange knuffel. Dat helpt al.
Voorts neem ik even de tijd voor mezelf. Het huis is leeg, het ademt rust uit. Ik ga even liggen op de bank en ik volg mijn ademhaling. In. Uit. In. Uit. Ik voel hoe de achterkant van mijn lichaam de bank raakt. Ik zak in mijn lijf.
De eerste laag: links in mijn buik
Langzaam daal ik af naar het onrustige gevoel in mijn buik. Ik adem er naar toe en ik geef het ruimte. Het zit aan de linkerkant van mijn navel, niet zo heel diep. Het voelt daar grijs, maar er woedt een kleine storm. Ik zak nog dieper in dit gevoel.
Vrijwel onmiddellijk zie ik een klein Judith-je van drie jaar oud. Ze is bang en ze durft niet alleen. Ze weet niet of ze het wel goed genoeg kan. Ik adem door. In. Uit. Ik reik mijn kleine meisje de hand. We doen het samen. “Ik ben er bij, meisje.” zeg ik in gedachten. Er daalt een diepe rust over ons heen. Vertrouwen.
Een laag dieper: restjes oude overtuigingen
Ik volg mijn ademhaling. In. Uit. Dieper daal ik af, er wordt nog een laag voelbaar. onderin mijn buik voel ik een restje van een oud gevoel. Al honderden keren aangekeken, mee gewerkt, omgeturnd. Ik zie een drekkig, zwart plasje liggen. Ooit een grote, zwarte poel. Nu alleen nog een restje. Het gevoel van: ik ben niet goed genoeg. Ik kan het niet. Ik stel teleur.
Ik adem door. In. Uit. Vol rust en vertrouwen kijk ik met compassie en mededogen naar dit gevoel. En ik visualiseer om me heen een bron van eindeloos Licht en Liefde. Ik laat het om en in me stromen. Het drekkige plasje wordt nu omringd door Licht en Liefde en dan is het goed. Ook in deze laag lost de onrust op.
Een derde laag: ik, essentie, missie
Ik volg mijn ademhaling. In. Uit. Het voelt nu anders in mijn buik. Fijner, lichter. Als vanzelf trekt mijn aandacht naar die plek diep in mij, tussen mijn navel en mijn middenrif, waar ik diep voel: dit ben IK. Ik. Essentie. Mijn missie: ‘Jij bent Licht’. Mensen in verbinding brengen met elkaar, echt contact van hart tot hart, en ieders Licht zien en laten stralen. Dit heb ik te doen op aarde. Te beginnen met vanavond.
Alles in en om mij heen zindert van energie. Vol vertrouwen en met blij plezier ga ik de avond tegemoet.
En jij?
Ook wel eens dat gevoel van een buikgevoel, van spanning of zenuwen, of iets in je energie dat je niet helemaal snapt? Afdalen in je lijf en mee-resoneren met de energie is voor mij een sleutel. Wil je dat ook, maar kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Welkom voor een gratis en vrijblijvend spar-gesprek. Klik dan HIER.
Ook welzeker welkom in een van mijn sessies. Bijvoorbeeld: wat is er nou heerlijker dan liggen op de massagetafel met een dekentje over je heen, terwijl iemand je reiki geeft en toezingt? Ook dan welkom!
