Ik mis mijn moeder zo. Mijn moeder is met mijn vader op vakantie. Gewoon zoals ze dat vaker doen. Alles inpakken, fietsen op hun kampeerbusje en hup! op pad. Naar Italië. Heel gewoon. En mijn zussen en ik zorgen voor de kippen, geven de planten water en halen de post weg. Heel gewoon, net zoals anders. Maar toch.

De moeder van Monique

Dan overlijdt de moeder van Monique. Monique, mijn stembevrijdersmaatje van de opleiding. Een geweldige moeder, vol levenslust, stralende ogen en als Monique over haar vertelt, dan is het net of ze smelt, zachter wordt. Een moeder met een gezegend leven, met een gezegende leeftijd, zoals ze dat zeggen. Maar ja. “Ik mis haar zo. Wat moet ik nou zonder haar?” zo zong Monique bij ons.

En mijn moeder was met mijn vader op vakantie. Heel gewoon.

De moeders van twee andere vrouwen

Een week later zit ik met weer twee andere stembevrijdersmaatjes te eten in Amsterdam. De een vertelt over hoe het niet zo goed gaat met haar moeder, nu in een verzorgingshuis. Dat de communicatie lastig is. Dat ze zich als jongste dochter gek genoeg al van jongs af aan zo verantwoordelijk voelt voor het gezin. Het is voor haar een grote zorg, een ongewilde strijd, een groot verdriet. Tranen aan tafel.

De ander vertelt hoe ze haar moeder mist. Haar moeder is al jaren geleden overleden. En ze zou nog zo graag… Haar kinderen hebben hun oma nooit gekend. Het is een groot gemis. Tranen aan tafel.

“Judith, hoe is het eigenlijk met jouw moeder?” vragen ze me.

Mijn moeder is met mijn vader op vakantie in Italië. Heel gewoon.

De moeder van Martine

Nog een paar weken later vertelt mijn vriendin Martine tijdens onze wekelijkse repetitie van ons zang-ensemble Feniks dat het nu echt niet zo goed gaat met haar moeder. Al een poosje ziek, nu steeds zieker. Het einde zit eraan te komen. We voelen met haar mee. Slik. Niet veel later overlijdt Martines moeder. Samen gaan we naar het afscheid. Een prachtig afscheid. Een afscheid van een fijne, liefdevolle vrouw, die volop genoot van het leven, op haar eigen wijze. Deze uitvaart maakt diepe indruk op me. Hoeveel liefde er stroomt in deze familie. Hoe Martine onder woorden brengt wat het sterven van haar moeder met haar doet.

En mijn moeder was nog steeds met mijn vader op vakantie. Heel gewoon.

Ik mis mijn moeder

Een paar dagen later zit ik met een van mijn zussen aan tafel met een bakkie thee. “Ik mis mama zo.” zeg ik tegen mijn zus, “ik heb haar nog nooit zo gemist als nu.” En ja, mijn zus voelt het ook. Samen zitten we ineens met tranen in onze ogen. Nog nooit waren we zo blij met het appje in de familie-app: ‘Het wordt steeds slechter weer. We komen naar huis.’

Dus je kunt je wel voorstellen misschien, hoe dat ging toen ze eindelijk weer thuis waren. “Oh pap, oh mam, ik heb jullie zo gemist!” zeg ik snikkend tegen ze, terwijl ik met name mijn moeder steviger dan ooit knuffel. “Nou, wat is dat nou?” vraagt mijn moeder nog, maar we blijven elkaar gewoon nog even vasthouden.

Intens blij en dankbaar

Want wat ben ik dankbaar. Wat voel ik ontzettend veel liefde en dankbaarheid. Om mijn vader, maar gek genoeg na deze weken vooral voor mijn moeder. Of misschien wel helemaal niet gek. Ik ben zo trots op haar en blij dat ze er is. Dat ik zo gezegend ben, dat ik gewoon bij haar langs kan lopen als ik dat wil. Dat ze haar lieve, levendige, hartelijke zelf is.

En vorige week werd mijn moeder 70. Je zou het echt niet zeggen! Ze vierde het met alle vrouwen die haar lief zijn en ze had mij gevraagd of ik ’s middags een workshop Stembevrijding wilde verzorgen. Het was geweldig om dat te mogen doen. Zij het stralende middelpunt en ik mocht mijn ding doen, samen met 16 vrouwen en mijn vader.

Meer dan ooit voel ik me helemaal gezien in hoe ik werkelijk ben. Helemaal geaccepteerd. Onvoorwaardelijke liefde. Van mijn moeder, van mijn vader.

En zo heeft het voor mij niet altijd gevoeld, dus dit was ook heel helend.

Intens blij en dankbaar. Ja.


Hoe is de relatie met jouw moeder? Of ze nu nog wel of niet meer in je leven is, de band met onze moeder blijft een rol spelen. Wil je daar eens over sparren? Welkom voor een gratis en vrijblijvend gesprek, waarin we bekijken wat voor jou fijn zou zijn. Bijvoorbeeld een losse 1-op-1 sessie met een opstelling. Of juist met elkaar zingen: 29 oktober zingen we rondom het thema Moeders in je LICHT zingen.