Herken je dit?
Misschien ken je dat wel, dat je goedgemutst een ruimte binnenkomt en dat je direct een gespannen sfeer voelt en onmiddellijk voel jij je ook gespannen. Of je zit op een verjaardag met iemand te praten en ineens bemerk je dat er hoofdpijn komt opzetten. Later hoor je pas dat jouw gesprekspartner last heeft van hevige migraineaanvallen. Of je wilt aanbellen om een pakketje te bezorgen en terwijl je naar de voordeur loopt, komt er al een golf van verdriet op je af.
Herken je dat? Die gevoeligheid voor sfeer, voor de energie die ergens hangt, voor hoe een ander zich voelt? Ik werd me pas op latere leeftijd van bewust dat dat zo werkt. Dat wij mensen zo gevoelig zijn dat we dat soort dingen van anderen kunnen voelen en opmerken. Jarenlang betrok ik alles wat ik voelde gewoon op mezelf, ik wist niet beter. Ten onrechte, naar later bleek.
Is het van jou of is het van mij?
Is het wel van mij?
Zo vraag ik me nu vaak af bij wat ik voel.
Is het wel van jou?
Die vraag stel ik de laatste tijd regelmatig.
Het mooie is dat het antwoord onmiddellijk komt. Ja, dus nog vóór de hele riedel die je hoofd gaat afdraaien. Nog voor alle redeneringen en gedachten waarom het wel of niet van jou zou zijn, geeft je lijf al antwoord. Soms lucht het stellen van de vraag alleen al op.
Een voorbeeld: dat beklemde gevoel in mijn keel
Een week of twee geleden aan het begin van de ZING-IN. De avond tevoren had ik alles al klaargezet, dus ik hoefde alleen nog maar wat water op te zetten, de verwarming aan te draaien en de kaarsen aan te steken. Ik was relaxed, had goed geslapen en ik had oprecht zin in weer een ochtend zingen.
Zoals iedere woensdagochtend druppelen de mensen binnen, ik schenk thee in en ik heet iedereen welkom. We beginnen altijd met het zingen van een mantra, waarna we een rondje doen: wie ben je, hoe zit je erbij, hoe gaat het vandaag met je? Wat wil je delen? Deze keer zingen we ‘Mother I feel you, under my feet.’ Het is een lied om thuis te komen in je lichaam, om weer echt even de tijd te nemen om je lijf te voelen, met beide voeten op de grond. Een mooi lied om een ochtendje zingen mee te starten
Naarmate we het lied een paar keer gezongen hebben, komt er een gevoel van beklemming opzetten bij mij. Het slaat op mijn keel. Het zingen gaat niet meer fijn, ik voel dat mijn keel steeds dichter gaat zitten, alsof er iets op drukt. Wat gek is dit? Wat zou er aan de hand kunnen zijn? Mijn hoofd begint alvast wat ideeën te verzinnen wat er mis zou kunnen zijn bij mij. Een blokkade op mijn keelchakra, ik heb me niet eerlijk genoeg uitgesproken, etcetera. Ik probeer uit alle macht ‘het gevoel er te laten zijn’, maar echt goed lukt het niet.
Na ongeveer een kwartiertje zijn we uitgezongen en enigszins van mijn stuk gebracht, vraag ik de aanwezigen om even te delen hoe je erbij zit vandaag. De eerste begint te praten, een fijne vrouw die vlak naast mij zit. Ze heeft al de hele week last van een drukkend gevoel en ze voelt dat met name bij haar keel.
Oh! Het is niet van mij!
‘Oh, het is niet van mij!’ denk ik opgelucht. Vrijwel onmiddellijk voelt het lichter in mij. ‘Alles wat niet van mij is, wat niet bij mij hoort, dat geef ik terug.’ zeg ik van binnen tegen mezelf en ik adem uit.
Even later vertelt degene die tegenover mij zit, dat ook hij niet helemaal lekker zingt, dat er iets is in zijn keelgebied. Weer zeg ik van binnen ‘alles wat ik nog bij me draag van anderen, wat niet bij mij hoort, geef ik terug’ en ik adem weer uit. Het wordt weer helemaal rustig. De rest van de ochtend voel ik geen beklemming meer en zing ik de sterren van de hemel.
Hoe vaak gebeurt dit bij jou?
Heb jij in de gaten hoe vaak je beïnvloed wordt door energieën, gedachten, gevoelens en emoties van andere mensen? Om nog maar niet te spreken van energieën van bijvoorbeeld ruimtes of entiteiten?
Ja, vaak is dat wat je voelt ECHT van jou, en zul je daar zelf iets mee willen. Nee, soms is dat wat je voelt ECHT NIET van jou, en mag je dat helemaal loslaten. De vraag stellen ‘is het van mij?’ kan je daarbij helpen.
Blijf in het Licht
Ten slotte: iemand vertelde me een paar dagen geleden hoe ze zo kan voelen dat er veel aan de hand is in de wereld. Dat het zo turbulent is, een rollercoaster aan gebeurtenissen, beslissingen, machtsvertoon, dood en verderf. Ja, dit werkt in het klein, met mensen onderling, met familieleden en vrienden, in ruimtes… maar het werkt natuurlijk ook in het groot.
Die turbulente wereld om ons heen, de lage trillingen van lage energieën: ons wordt gevraagd om hoger te trillen. Om te kiezen voor Liefde en Licht. Blijf in het Licht. Laat je niet bang maken door de duisternis, maar wees een Licht voor jezelf en voor anderen. Ja, dat wil ik. Ik kies voor Licht. Doe je mee?
Is het wel van mij? Heb je geen idee en wil je dat ik eens met je mee voel? Welkom voor een uitprobeer-sessie of een losse 1-op-1 sessie. Maak HIER een afspraak.
