Het zijn die vluchtige, ogenschijnlijk onbelangrijke momenten in je leven die je bijblijven. Waarom? Meestal blijft dat raadselachtig. Tot je ineens weet…
Een ogenschijnlijk onbelangrijk moment – in 1988:
Ik moet een jaar of tien zijn geweest, ik zat in groep 7 en inmiddels had ik mijn draai aardig gevonden op school en in de klas. Een paar jaar eerder voelde ik me eenzaam en alleen, angstig ook, bang. Bang om op te vallen. Bang om mezelf te zijn. Bang om erbuiten te vallen. Maar nu, een paar jaar later voelde ik me fijner in de klas, ik had wat vriendinnetjes en een paar leuke hobby’s. Ik kwam thuis, nogal onder de indruk van wat er eerder die dag op school was voorgevallen. Wat dat precies was, weet ik eerlijk gezegd niet meer, maar het ging over Larissa.
In het groepje waar ik zat, werd geroddeld over Larissa. Hoe haar moeder gek was. Hoe ze van het vissenvoer at van de vissen in ons klaslokaal, hoe ze stonk, hoe raar ze deed. Hé en ik ben geen held, ook toen al niet: ik zweeg. Ik luisterde stil en zweeg. Ik kwam niet voor haar op. Ik deed ook niet mee met de roddels. Ik luisterde. En ik vroeg mezelf van binnen af: Tja, Larissa is dan wel wat buitennissig, maar zou ze nou echt vissenvoer eten? Thuis hadden we zelf vissen en ik wist hoe vissenvoer eruit zag en hoe het rook. Smerig. Ik kon het me niet voorstellen. En zou ze nou echt zo’n rare moeder hebben? En waarom hebben mijn klasgenoten het blijkbaar nodig om iemand zwart te maken? Ik wist gewoon zeker dat het niet klopte, dat het niet eerlijk was.
Later die middag kwam ik thuis en vertelde ik het aan mijn moeder. Nog voor ik iets kon zeggen of voorstellen, zei mijn moeder heel beslist: “Ga maar niet om met Larissa, dat mag niet van mij!” En juist dat maakte diepe indruk: wat was hier aan de hand?
Wat speelde daar? Wat wist mijn moeder dat ik niet wist? Ik vroeg het van de week aan haar en ze vertelde dat die moeder aan de drank was, en dat het huis een enorme rotzooi was, dat het haar gewoonweg niet veilig leek als ik daar ging spelen.
Mijn leermeester stelde een belangrijke vraag – januari 2023
Het zijn die vluchtige, ogenschijnlijk onbelangrijke momenten die je bijblijven. Waarom? Meestal blijft dat raadselachtig. Tot je ineens weet…
Ik maak even een sprongetje van 35 jaar. Begin dit jaar zat ik drie dagen in het klooster in Huissen voor mijn opleiding tot Stembevrijder en mijn leermeester Jan stelde ons een belangrijke vraag:“Ieder mens is met een weten op aarde gekomen. Een hoger weten, van subtiele, hoge, lichte trilling. Een weten dat je als kind al had. Bijvoorbeeld: ‘Iedereen kan zingen’. Ik wist dit als kind al. Het was een diep innerlijk weten. Wat is jouw weten? Een weten dat jij hebt voor de anderen, voor de mensheid?”
We kregen een half uur om deze vraag op ons in te laten werken en te ontdekken was ons eigen antwoord was. Ik raakte al half in paniek. Ojee, pffff. Eerst maar eens plassen, zo dacht ik. Blij met deze doelgerichte eerste stap, liep ik zelfbewust de trap af naar het toilet. En – sorry, nu wordt het wel een beetje raar – al plassend wist ik het ineens. Ik voelde dat het klopte. De energie in en om mij heen veranderde. Geel, wit, zuiver Licht stroomde in mij. Mijn weten voor de anderen, voor de mensheid.
Mijn diep innerlijk weten, mijn missie
Iedereen is LICHT. Jij bent LICHT.
Mijn missie, mijn weten, mijn vuur dat ik wil bewerkstelligen in de wereld. Een diep innerlijk weten dat in ieder mens Goddelijke Energie zit: LICHT. In dit Goddelijk Licht, komt alles in jou samen. Yin en Yang. Donker en Licht, voelbaar in jou. Dat is voor mij: God.
En oh, wat sluit dit goed aan bij mijn talent, want ik ben Judith en ik ben een geboren Hartenlichtbevrijder. Daar, op die wc in Huissen sprongen spontaan de tranen me in de ogen. Dit is zo waar voor mij. Nog steeds als ik me verbind met dit weten, voel ik in mijn binnenste: JA. Dit klopt.
Met terugwerkende kracht valt het kwartje
Het zijn die vluchtige, ogenschijnlijk onbelangrijke momenten die je bijblijven. Waarom? Meestal blijft dat raadselachtig. Tot je ineens weet…
Talloze momenten ‘snapte ik ineens’, een daarvan het verbod van mijn moeder om met Larissa om te gaan, terwijl ik ook voelde dat ik iets voor haar wilde doen. Ik wist immers hoe rot en vervelend het was om gepest te worden. Ook wist ik uit eigen ervaring hoe het voelde om alleen en eenzaam te zijn te midden van mensen.
Met terugwerkende kracht snap ik wel mijn verwarring. Iedereen is LICHT. En juist het LICHT van Larissa scheen heel uitbundig. Maar ook kon ik voelen hoe mijn roddelende klasgenootjes ook het LICHT in zich hadden, hoe mijn moeder het LICHT in zich droeg. Maar ja, wat moet je met zo’n weten, als tienjarige?
En nu dan, wat doet een mens met zijn of haar weten, missie?
Ik ben een geboren hartenlichtbevrijder en ik weet: jij bent LICHT. Iedere dag probeer ik de tijd te nemen om me dit te herinneren. Om dit te voelen, diep in en om mij heen. Contact met mijn ziel, mijn essentie. Van daaruit kan ik elke keer voelen:
- Wat de volgende stap voor mij is in mijn bedrijf.
- Welke passende workshops ik wil opzetten.
- Hoe ik een client/leerling/coachee vandaag benader.
- Hoe ik in Liefde en in Licht moeder ben voor onze kinderen.
- Hoe ik in Liefde en in Licht een relatie heb met mijn partner.
- Hoe ik… enz.
Ik geloof hier heilig in. En dat maakt dat ik al heel wat mensen daadwerkelijk heb kunnen helpen met het herontdekken van hun eigen harten-licht. Een paar jaar geleden zei iemand na een sessie tegen mij: “Jeetje Judith, het is net alsof ik een openhartoperatie heb ondergaan. Je hebt me gewoon geopereerd!”. Achteraf ontzettend kloppend.
En jij? Wat is jou diep innerlijk weten?
Want dat is dan nu natuurlijk mijn vraag aan jou, je voelde ‘m al aankomen waarschijnlijk. Wat wist jij als kind al? Welk weten draag jij al van het begin af aan met je mee? Welk weten heb jij voor de anderen, voor de mensheid?
Neem – als je hier zin in hebt en voelt dat je er klaar voor bent – een half uur. Ga op een fijne, rustige plek zitten of ga naar buiten, voel de wind door je haren en zie de natuur om je heen. (of ga eerst gewoon maar eens even plassen!). Word stil en luister. Jij WEET.
Het zijn die vluchtige, ogenschijnlijk onbelangrijke momenten die je bijblijven. Waarom? Meestal blijft dat raadselachtig. Tot je ineens weet…
Nieuwsgierig geworden naar mijn missie?
Welkom voor een sessie, om mijn missie in levende lijve te ervaren! Stembevrijding, Reiki of Coaching – wat passend is voor jou kunnen we samen uitzoeken. Even sparren daarover? Welkom.
Nieuwsgierig geworden naar jouw eigen missie?
Ook dan hartstikke welkom. Samen nieuwsgierig ontdekken wat jouw weten is, wat er voor jou toe doet. Klik hier om contact te leggen!
