Herken je die strenge stem in je eigen hoofd?
Judith, wat ben je toch een langzaam, dik varken. Niet vooruit te branden. En dan zo hijgen. Pfff. Wat loop je achter. Waarom kun je niet sneller? Waarom heb je je conditie niet wat beter opgebouwd? Nu val je toch hartstikke door de mand! Kijk nou toch eens wat een afstand er al tussen zit.
Oh jazeker, ik heb een woeste, strenge leeuwentemmer in mijn hoofd, met een zweep. Ze zwaait en zwoeft er lustig op los, met haar zweep en ze kermt haar door merg en been gaande taal uit. Ik ben het slachtoffer.
Misschien heeft ze een goede bedoeling, want ze heeft vast het beste met me voor. Alleen de uitwerking op mij is momenteel beroerd:
Ik ben op huttentocht. De eerste dag. Regen en mist, gladde stenen op het pad en soms dito rotsen waarover we heen moeten klauteren. Al gauw glijd ik uit in de modder, ik schrik en tril op mijn benen. Daarna doe ik iets voorzichtiger. En ik ga dus lang niet zo snel als mijn partner. Die heeft op dit moment een moordconditie. Verschrikkelijk fit en het lopen en klimmen gaat hem heel makkelijk af. In vergelijking met hem, ben ik net een langzaam en dik varken – vindt de leeuwentemmer in mij.
Alle zeilen bijzetten
Ik moet alle zeilen bijzetten in mezelf. Want ik ben namelijk geen langzaam en dik varken. Ik ben Judith. Ik ben goed genoeg. Ik ben de bedoeling. Ik lig precies op schema.
Een paar kilometer lang laat ik me met de zweep slaan. Ik zink weg in een diepe zelfkastijding. Boos en sacherijnig word ik ervan. Maar ik moet opletten met die gladheid en dan regent het ook nog. Dan lukt het me weer om mezelf te herpakken. Mijn leeuwentemmer zet ik op een lekkere stoel, die mag even pauze. Ik mag gaan genieten.
Ach, dat zelf-oordeel!
Maar weinigen van jullie zullen op huttentocht gaan, maar dat verschijnsel van vergelijken en jezelf veroordelen, dat herken je wellicht wel. Een paar andere voorbeelden:
- Als je een keertje lekker op de bank wil zitten met een film of een goed boek, dan hoor je jezelf denken: Je moet nu eigenlijk die was nog opvouwen. Wat zit je hier nou te genieten? Dat slaat toch nergens op! Hup, ga wat doen!
- Heb je een eigen bedrijf en is de omzet nog niet goed genoeg, dan sla je wellicht automatisch aan het vergelijken: Kijk, bij die lukt het wel! Waarom lukt het bij mij nog niet? Je bent mislukt. Je moet ook veel harder werken.
- Of je veroordeelt jezelf om iets wat je in het verleden wel of niet gedaan hebt. Dat kan gaan om op het oog onbenullige dingen, maar ook om andere. Wat je niet gezegd of gedaan hebt, en wat ook niet meer kan omdat de persoon in kwestie overleden is. Zo’n oordeel over jezelf kan zo groot zijn dat het als het ware je hart overschaduwt. Oh, ik ben slecht, ik ben zo’n slecht mens. Zo jammerde iemand bij me tijdens een reiki-behandeling. En ik weet dan: nu heeft de woeste leeuwentemmer gewonnen. Onterecht! Ik kon haar helpen om zelf weer in het licht te gaan staan en te voelen: ik ben precies de bedoeling.
- Of door ziekte of overlijden in je omgeving ben je van slag. Je voelt je kwetsbaar, er zijn veel emoties tegelijkertijd. En in je klinkt een stem: Nou moet het maar eens afgelopen zijn. Doe normaal, nee, geen hulp vragen, kom nou! Dit kun je heus wel helemaal alleen. Zwak, dat ben je. Pfff, alsof rouw alleen niet al genoeg is. Ik hoop maar dat niet veel mensen dit voorbeeld herkennen.
Je bent niet je gedachten
Al die gedachten die je hebt, al dat vergelijken en al dat oordeel. Iedereen kan het en misschien klopt het wel als ik zeg: iedereen doet het. Alleen: niet iedereen luistert er naar. En dat is dan ook de ‘oplossing’: je hoeft er niet naar te luisteren! Het zijn maar gedachten, en daarvan hebben we er zo veel!
Je BENT niet je gedachten!
Die strenge beoordelaar, je woeste leeuwentemmer (zoals ik haar noem), die hoef je niet te geloven, echt niet. Ze wil ongetwijfeld het beste voor je, ze heeft je ook al ontzettend ver gebracht. Maar nu is het tijd om een lekkere luie stoel voor haar in te richten, zodat ze niet zo hard meer hoeft te schreeuwen. “Dank je wel, je hebt hard gewerkt, en ik heb je nu op dit moment even niet meer nodig. Slaap lekker.”
Soms wordt ze misschien ineens weer wakker en gaat ze weer door met schreeuwen. Bijvoorbeeld als je op huttentocht bent met een afgetrainde, fitte partner. Dan is het moment gekomen om alle zeilen bij te zetten. Ook dan hoef je haar niet te geloven. Ik ben goed genoeg. Ik ben de bedoeling. Ik lig precies op schema.
————————–
Blijft jouw eigen leeuwentemmer (of hoe die er bij jou ook uitziet) heel hard schreeuwen en kun je hem of haar niet tot zwijgen brengen? Welkom voor een gratis en vrijblijvend spar-gesprek. Klik dan HIER.
Weet je dat woeste leeuwentemmers heel graag hun stem laten horen? Stembevrijding kan een uitkomst zijn in dit geval. Laat hem of haar maar zingen! Ook dan welkom!
