Dat mag ik helemaal loslaten
Waarom dat weet ik eigenlijk niet, maar vroeger, echt vroeger, toen ik nog klein was, hadden wij nooit kerstballen in de boom. Voor ons geen kerstballen, want mijn vader vond dat ordinair, die wilde geen glimmers en bling-bling: teveel opschmuk en bombarie. Bij ons hingen er kleine rode appeltjes in de boom en dennenappels en houten kerstfiguurtjes.
En wat wilde ik graag echte glimmende kerstballen!
Van de week versierde ik onze kerstboom. Ik vind het zo grappig dat ik me dan dus een beetje stout voel, omdat ik felgekleurde glinsterende kerstballen in de boom hang. En dan ook nog met glitters. Te erg.
Maar dat mag ik dus helemaal loslaten.
Loslaten hoort bij het leven
Het is een oud verhaal, en ik laat het los.
Zoals de dwarrelende blaadjes van de bomen, in een sprankelende stroom van licht en leven. Loslaten hoort erbij. Voor mensen niet altijd gemakkelijk. Voor bomen en blaadjes vanzelfsprekend.
Loslaten hoort bij het leven, loslaten is overgave aan het leven. Als we loslaten, laten we iets van controle los en daarmee laten we meer leven toe. Loslaten is dus ook Toelaten. Het toelaten van leven, levendigheid, stromen, muziek, passie.
Maar HOE laten we los?
Hoe kunnen we loslaten, of toelaten? Jan Kortie, mijn leraar, zei de volgende wijze woorden in een van zijn lezingen:
“Je kunt op allerlei manieren loslaten. Bijvoorbeeld door het nemen van een besluit. Wanneer je bijvoorbeeld een bal in je hand houdt en die wil laten vallen, dan bestaat er niet zoiets als ‘proberen los te laten’. Er is een besluit nodig. Het is een moment.
Zolang je aan het proberen bent om die bal los te laten, houd je hem nog vast. Dus je best doen om los te laten, of je voornemen om los te laten, of vinden dat je iets zou moeten loslaten, het is allemaal nog geen loslaten, het is vasthouden. Dat is niet erg, maar wel goed om het zo te zien. Je kunt namelijk alleen loslaten als je er echt aan toe bent. Sterker nog: misschien is het dan wel de bal die jou loslaat…”
Oefenen met loslaten en toelaten
Loslaten kun je oefenen, als je dat zou willen. Net zoals ik het oude idee van ‘geen kerstballen in de boom’ inmiddels heb losgelaten. Er ging een besluit aan vooraf. Een besluit dat mijn moeder overigens inmiddels ook alweer jaren geleden genomen heeft (mijn vader heeft dus pech, haha).
Ja, oefen met op het oog onbenullige dingen. De grotere dingen zullen wat minder makkelijk zijn, maar hoeveel te meer ruimte leveren die op, als je ze loslaat?
Om maar wat te noemen, wat ik de afgelopen tijd tegen ben gekomen in gesprekken met mensen:
- Loslaten van die ene energie-slurpende vriendschap
- Loslaten van het eeuwige pleasen
- Loslaten van het idee dat je overal en altijd de controle over moet hebben
- Loslaten van de overtuiging dat je niet in staat bent tot verbinden met mensen
- Loslaten van het idee dat je per se heel hard moet schreeuwen om je boosheid te uiten
En wat ik zelf heb losgelaten de afgelopen tijd:
- Het beperkende idee dat verdriet alleen maar via tranen gehuild en gevoeld kan worden.
- De stevig gewortelde overtuiging in onze familie van ‘keeping up appearances’ en perfectie (tja… wel heel stevig aanwezig hoor, dus of het loslaten al helemaal gelukt is…)
- Het idee dat ik van alles ‘moet loslaten’
Wat zou jij willen loslaten?
Wat zou jij willen loslaten? En hoeveel ruimte zal het wel niet opleveren als je het doet? Loslaten is toelaten. Niet makkelijk hoor, soms. Zeker niet om dat in je eentje te doen. Laten we het samen doen!
Loslaten kun je ook heel goed oefenen met zingen.
Ik laat los, ik laat los, ik laat los.
Alles wat ik nodig heb, dat is al lang in mij.
Laat los die kerst(bal)!
En trouwens… Kerst is bij uitstek een tijd waarin je lekker kunt oefenen met het loslaten. Dus doe lekker die glitterballen in de boom, net als ik. Of neem helemaal geen boom in huis (hoor ik ook steeds vaker). Of doe geen uitgebreid kerstdiner als je daar toch geen zin in hebt, maar zet gewoon een lekkere pan boerenkool op tafel. Heb een goede Kerst! Liefs!
Zing mee en laat los op de wekelijkse ZING-IN op woensdagochtenden, tussen 10 en 12 uur. Welkom! Je mag zomaar binnenlopen in de praktijk op de eerste verdieping van de Hoogwakersbosstraat 12, te Noordwijk. Je hoeft je niet op te geven of aan te melden.
Of maak hier een gratis en vrijblijvende afspraak voor een kennismaking. Misschien wil je echt heel graag iets loslaten, maar zit je met de handen in het haar en lukt het niet goed. Of je bent benieuwd naar een van mijn loslaat-verhalen en belevenissen. Ik deel erg graag over. Van harte welkom!
