Sinterklaas-Blog (uit de oude doos van 2017!): SPEEL je jezelf of BEN je jezelf?

De ECHTE Sinterklaas

“Mam! Wij hadden de ECHTE vandaag op school!” Dolblij komt mijn jongste van zeven uit school rennen. “De ECHTE! Wauw! Wat een geluk!” Ik was erbij geweest, die ochtend, bij de aankomst van Sinterklaas op het schoolplein. Hij kwam in een koets met een bijna wit paard voorgereden. Een wat kleine Sint met op zijn hoofd een opvallend grote, bruine uilenbril. Dat was dus blijkbaar de ECHTE! Een paar dagen eerder zat ik met hetzelfde kind in een kerk, waar Sint twee Pieten zou trouwen. Het leek me wel lollig om daar naar toe te gaan, maar bij de entree van Sinterklaas zei ze subiet:

“Mam? Dat is volgens mij niet de echte Sinterklaas, hoor.” 

“Oh, waar zie je dat dan aan, schat?” 

“Nou, de mijter is rood aan de binnenkant, en de ECHTE heeft een mijter met een gele binnenkant. Enne… zijn staf is ook heel anders. De ECHTE heeft een staf met gouden krullen. Heel anders dan deze.”

Een hulp-Sinterklaas

Ik heb nog iets gezegd als: “Schat, ik weet zeker dat Sinterklaas verschillende mijters in de kast heeft liggen, en ook een heleboel staffen!” Maar er was geen kruit tegen gewassen. Bij het horen van Sints stem zei ze: “Nu weet ik het zeker. Deze stem is echt heel anders. Het is echt een Hulpsinterklaas, mam!” Je begrijpt: ik hield mijn hart vast voor het Sintbezoek op school op 5 december. Ik zou het jammer vinden als dochterlief op de dag zelf van haar geloof zou vallen. Maar goed. Op school was dus de ECHTE Sinterklaas.

En daar moest ik wel even over nadenken, want de Sint die op school verscheen, had ook niet de goede mijter, noch de goede staf. Mijn kind, een paar dagen eerder nog zo van de details, had dat nu niet eens gezien! En die rare, bruine bril had ze ook voor lief genomen. Wat maakte deze Sint zo ECHT? 

Het verschil tussen SPELEN en ZIJN

Het zit hem volgens mij in het verschil tussen Sinterklaas SPELEN en Sinterklaas ZIJN. Deze man, deze Sinterklaas met bruine uilenbril WAS Sinterklaas. Hij straalde een waardigheid en heiligheid uit van heb ik jou daar. Hij deed niet alsof, maar was waardig en heilig en statig. Hij nam met veel gezag ook direct de regie over van de directeur van de school, alsof hij niet anders gewend was. Dit in tegenstelling tot de Sinterklaas van zondag. Deze Sint – die ongetwijfeld ook ontzettend zijn best heeft gedaan – kwam wat aarzelend binnenschrijden en nam afwachtend en bescheiden zijn plek in.

SPEEL je jezelf? Of BEN je jezelf?

Wat valt hier nu uit te leren? Bij mij komt de vraag in me op: hoe geloofwaardig ben ikzelf? Hoe kom ik over op mijn omgeving? Hoe kijk ik tegen mezelf aan? SPEEL ik mezelf? Of BEN ik mezelf? Wie ben ik eigenlijk? En wie ben ik nog meer? En wie nog meer? Kan ik, al wat ik ben, meenemen in mijn hele ZIJN? Hoe doe ik dat dan precies?

En jij? SPEEL je jezelf of BEN je jezelf?

NAWOORD uit 2023

Ik vind het leuk om dit blog na te lezen! Ik vind het zo treffend, want volgens mij geldt het voor heel veel mensen: dat ze niet helemaal zichzelf zijn, maar een masker op hebben of een rol spelen in hun dagelijks leven.

Ook moet ik er een beetje liefdevol om lachen, want dit is precies de kern van mijn zoektocht zoektocht geweest van de afgelopen jaren: wie ben ik? Wie ben ik onder al die laagjes? Laagjes pijn en trauma, opvoeding en overtuigingen? Zes jaar later ben ik nog weer meer bij mezelf aanbeland, terwijl ik toen al dacht behoorlijk veel dichter bij mezelf te zijn gekomen. Ik heb ondertussen heel wat laagjes meer afgepeld.

Muziek en zingen en ‘het lijf in!’ hebben me daarbij heel erg geholpen. Muziek reikt dieper dan woorden. Muziek voel je in je lijf. Klanken die diep in je hart en je ziel doordringen. Het raakt jouw essentie.

Wil je dat ook? Luister naar het lied van jouw Hart. Welkom bij Hart, Licht en Leven. Of loop langs bij de ZING-IN, op woensdagochtenden tussen 10 en 12.