Afgelopen zondag hebben we gerouwd. We deden dat in een rouwcirkel. Rouw is heel aanwezig in ons leven, maar toch soms zo onzichtbaar aan de buitenkant. Wat is een rouwcirkel? Daarover heb ik onderstaand stuk geschreven:
Ingrid had haar vader die week begraven. Veel verdriet, veel tranen. Maar ook: het leven gaat weer door. Frustrerend. Gewoon. Maar niks is meer gewoon. Zo verdrietig. Alles op zijn kop gezet.
Afgelopen zondag hebben we gerouwd. Heel bewust de tijd genomen om het verdriet te voelen en te ervaren. Om de ruimte te nemen voor alles wat er daarin is. En elkaar daarin te steunen. Ingrid te steunen.
Een rouwcirkel – we hebben gezongen in een rouwcirkel.
Was het maar wat meer gewoon om onze rouw te uiten.
In verre vreemde landen doen ze dat soms wel. Hardop jammeren en klagen, bij begrafenissen bijvoorbeeld. Hier in nuchter Nederland doen we zoiets niet. We houden zoveel binnen! Durfden we maar wat opener te zijn over wat we van binnen voelen. Het zou enorm helpend kunnen zijn om je emotie te kunnen uiten.
Schouders eronder en door! Ook na een groot verdriet in ons leven lijkt er soms van ons verwacht te worden dat we gewoon maar weer doorgaan. Maar hoewel het leven door lijkt te gaan, is het niet meer gewoon. Verdriet, rouw, zit overal in verborgen. Wist je dat je echt hartepijn kunt voelen? Wat doet het met je om dat binnen te houden? Om je groot te houden, om je stevig te wanen? Ja, zeker is dat nodig en fijn. Maar niet altijd. Niet in onze rouwcirkel. Daar mag het er helemaal zijn.
Wat is een rouwcirkel?
In de buitenkring zitten zo’n 4 mensen die zorgen voor de bedding. Hun aanwezigheid alleen is al genoeg. In ons geval waren die er niet, dus heb ik de engelen en gidsen en al het goede in het universum gevraagd aanwezig te zijn in liefde.
In de binnenkring zitten de mensen die gaan zingen. De rouwende en de ondersteunenden. De rouwende zingt. In klanken, in tonen, in schreeuwen, in huilen. Soms met woorden, als die komen.
De ondersteunende mensen zingen, een klinkende bedding van muziek. Een continue stroom van liefdevolle aanwezigheid. Aaaaaaaaaah. Ooooooooh. Het verdriet kan hierop zachtjes landen.
Afgelopen zondag hebben we gerouwd
Ingrid kon haar verdriet ongecensureerd uiten: “Papa, ik mis je zo. Waarom ben je nu al gegaan? Ik kan toch niet zonder jou.” En later: “Papa, je zit in mijn hart, ik voel je in mijn hart. Ik houd zoveel van jou.”
Wij waren de muzikale bedding, de liefdevolle aanwezigheid in klanken. Ook wij geraakt. Ook bij ons tranen. Liefdevolle tranen, een zachte stroom voelbaar van aanwezig licht en liefde.
Intens dankbaar voor mijn werk als stembevrijder.
Afgelopen zondag hebben we gerouwd.
Wil je ook zingen in een rouwcirkel? En staat de rouwcirkel niet op de agenda? Laat het me weten! Met heel veel liefde organiseer ik een rouwcirkel.
Neem HIER contact op, of geef een belletje: 06 199 79 101
